Heb jij zin om weer naar je werk te gaan?
Daar gaan we weer, net vakantie gehad en op naar mijn tweede werkdag. Zin in…, maar niet heus… Ok, we gaan er gewoon voor…
Gisteren was het best leuk. Ik heb alles kunnen vertellen over hoe de vakantie was (Heerlijk! Geen stress, geen baas, qualitytime met mijn liefsten, lekker gegeten, lekker gedronken, zoals een vakantie hoort te zijn!). En natuurlijk even bijgekletst om te weten hoe het met alle collega’s gaat. De dag vloog voorbij!
En nu dag 2…
“Pffff, ik zit hier nog maar een uurtje en ik gaap mijn kaken al bijna uit de kom.“
“Ok, dit is best een leuke opdracht, focus dus!”
“Yes, bijna 12 uur: lunchtijd! En als ik na een uurtje weer terug kom dan is het 13:00 uur, hoef ik nog maar 4 uurtjes en zijn we dus over de helft.”
“Ok, wakker blijven! En hou je focus, dáár is je computerscherm, niet buiten. Nog maar twee uurtjes.”
“Pfff, nog een uurtje en dan ben ik eindelijk vrij!”
Herken je dit?
Dat je de uren op je werk elke dag weer aan het aftellen bent?
Dat je ’s ochtends wakker wordt en met lood in je schoenen je bed uit stapt, nog veel te moe om er überhaupt uit te gaan? Maar ja, je moet wel, je hebt nu eenmaal de afspraak met je baas dat je gewoon van 8 tot 17 voor hem werkt…
Dat je de wijzers bijna van de klok af wilt branden, omdat het nog steeds geen weekend is?
Je wilt wel wat anders?
Ik wil wel wat anders maar wat dan? Ik heb hier toch voor gestudeerd? Ik heb nu eenmaal hier voor gekozen dus blijf ik er maar in hangen, lekker veilig en stiekem ook wel makkelijk. Ik heb een vaste baan die kan ik toch niet opzeggen? Dan ben ik al mijn zekerheid kwijt.
Ja, dat is allemaal best realistisch om te denken toch? Maar word je er ook ècht gelukkig van om te blijven doen wat je doet? Dat antwoord weet je zelf het beste.
Doen
Bij mij was het duidelijk: ik was er niet gelukkig… Lood in mijn schoenen, de wijzers van de klok af branden, hondsmoe opstaan, alles erop en eraan. Maar wat dan wel? Ik voelde dat ik echt wat anders wilde gaan doen. Dat er meer was dan dit. Maar wat dan precies? En HOE dan?
Ik was er zo klaar mee! Ik had al jaren de droom om een eigen bedrijf te beginnen, maar nooit de moed om het ook echt te doen. En dat is het sleutelwoord: doen! Dat woord heeft mij over de streep getrokken. Ik ben een geweldig bedrijf aan het opzetten en ik krijg er zo ontzettend veel energie van! En heel eerlijk? Het is niet altijd makkelijk, maar zooooo ongelofelijk gaaf!!
Geniet!
Liefs,
Wibrich
Droomdoener