Ik voel dat ik wil schrijven

Ik voel dat ik wil schrijven, er moet iets uit. Ik voel de creativiteit omhoog borrelen. Er zijn woorden, flarden van woorden. Woorden die me raken en die smeken om opgeschreven te worden! Dus ik pak zo snel als ik kan pen en papier en begin met schrijven.

Schrijven vanuit flow

Ik was hier nooit zo erg van. Schrijven. Ik was altijd meer van het schilderen. Dacht ik… En natuurlijk schreef ik wel. Blogs zijn leuk om te maken en ik heb al een aantal dagboeken vol geschreven. Maar schrijven op deze manier? Schrijven vanuit flow, vanuit emotie, het echt te voelen. Nee, dat is nieuw voor me. Ik zal je vertellen hoe dat is ontstaan.

Meer bewustzijn

Er zijn momenten in je leven dat het nodig is om meer bewustzijn te creëren. Dat het nodig is om jezelf te ontwikkelen, te evolueren. Te evolueren naar een mens met een hoger bewustzijn. Iemand die haar emoties ziet, zonder de emoties te zijn. Iemand die ziet waarom ze altijd de dingen deed zoals ze deed. Waarom ze de dingen dacht die ze altijd dacht.

Wakker worden

Soms wordt dit veroorzaakt door een heftige gebeurtenis zoals een relatiebreuk, ontslag, overlijden van een dierbare. Het lijkt alsof we dan wakker worden geschud: shit, wat wil ik eigenlijk? En wie ben ik eigenlijk?

Sluimering

Of misschien sluimert er al jaren onderhuids iets bij je; is dit wel echt wat ik wil? Deze baan past misschien wel niet meer bij mij. Is mijn relatie nog wel ok? Waarom ben ik zo vaak ziek?

Door al deze dingen ben ik ook heen gegaan. Het was tijd voor verandering, tijd voor meer bewustzijn over mezelf en de wereld. Is dat makkelijk? Nee! Is het de moeite waard? Hell yes!!

Hierdoor zijn er een heleboel prachtige dingen ontstaan, waaronder mijn creativiteit die weer helemaal omhoog is komen borrelen. En nu wil je natuurlijk weten: maar wat heeft ze dan geschreven??

Puur vanuit mijn hart:

Kleur

Kleur van mijn bestaan
Waar ben je heen gegaan?
Overal ben ik je aan het zoeken
Onder iedere steen
En in alle windhoeken
Ik ben je kwijt!
Waar ben je heen?
Heb ik je ooit gehad?
Of was er gewoon geen?
Wie ben ik zonder jou
Het voelt allemaal zo grauw
Ik ren, spring, val en sta op
Ik klauter, ploeter, wroet en sta op mijn kop
Ik huil, sla, schop en ben bang
Ik lach, gil, tril en verlang
Verlang naar de kleur in mijn leven
En plotseling daar…..heel even
Zie ik een prachtige tuin in de mooiste kleuren
Met bloemen die je hart opfleuren

Mijn naam is Wibrich Kooistra, ik geef workshops Soulpainting en ik train mensen die ook naar een hoger bewustzijn streven. Die willen weten wat ze nu eigenlijk willen en wie ze echt zijn.